Alle Koeien bij de horens gevat

Nadat Jakob een omeletje klaar gemaakt heeft voor 4 personen (ik mocht het niet doen omdat ik geen kruiden gebruik! Daarnaast heb ik ze nog niet eens gezegd dat ik normaal ook het ei geel weglaat .. we stellen ons flexibel op!) en onze dagelijks ochtendwandelingetje zijn we er ingevlogen!

Ter info, omdat er zoveel sneeuw ligt, liggen er overal aangevroren ijsbrokken. Dit is best leuk om zo lang mogelijk de ijsbal vooruit te shoppen als we met 4 naast elkaar lopen. Zo hebben we nog iets tijdens onze wandeling te doen!

Vincent heeft eindelijk Osmo kunnen spreken. Hierdoor kon hij zijn systeem opstarten en kijken hoe het programma in elkaar zat. De eerste tegenslag.. Het volledig programma in het Fins. Vincent heeft dus met Google translate het volledige programma ontcijferd en beginnen nadenken over hoe hij het duidelijk en gebruiksvriendelijker kan maken.

Steven en Jakob hebben hun teruggetrokken in het grootste rommelkot van de school! (Waar ze tevens een zalige 3zit zetel hebben, met een bordje boven: ‘In case of Emergency'. Hier liggen alle elektronica spullen die ze de volgende 4 maand gaan kunnen gebruiken om hun eigen systeem uit te werken. Ze werken samen aan een project en dit gaat behoorlijk goed.

Zelf heb ik met mijn 3 dagen geleden nieuw geïnstalleerd software programma mijn volledig project uitgetekend in 3D. Hierdoor zal ik gemakkelijker voorstellen kunnen uitleggen aan de docenten. Deze spreken helaas allemaal gebrekkig Engels, maar verstaan goed wat je zegt.

Daarnaast heb ik ook met de Siemenskenner van de automatisatieafdeling een afspraak gemaakt om 12u30. Deze was stipt op tijd en verschoot zich een ongeluk toen hij zag dat ik alles in 3D aan het uittekenen was. Mocht hij het woordje ‘crazy' gekend hebben, had hij het zeker gezegd! Foto's in het mapje: Project.

Hoe het komt, geen idee, maar iets wijst er op dat ik ooit nog naar Roemenië zal moeten gaan! Mijn vriendin is Roemeens, de laatste weken heb ik een 15tal Roemenen leren kennen, nu zitten er in mijn klas 2 Roemenen en als kers op de Roemeense taart was mijn voorloper/programmeur ook een Roemeen! (Zijn programma werkt wel totaal niet... ) Maar dit is toch geen toeval meer hé?!?
Nu we alle 4 goed begonnen zijn aan ons project, zijn de laatste vakantie gevoelens bijna volledig verdwenen. Gelukkig komt de reis naar Lapland dichterbij. We hebben duidelijk terug weer
nood aan vakantie na al dit zware werk!

Vanavond nog wat Hydraulica bekijken, Programmatjes schrijven, Internet van de buuren proberen te ‘gebruiken' en in mijn geval nog wat magie oefenen -Dit is een van mijn Erasmus voornemens-.

Daarnaast nog wat technische schema's proberen te ontcijferen!

En natuurlijk de nachtrust verzorgen!

Zondag = Rustdag??

Het ontbijt werd half-automatisch gegeten. Ogen open doen voor melk, frosties en een lepel te nemen, daarna met gesloten ogen op eten!

Hierna ben ik begonnen met inventor uit te pluizen. Vroeger werkte ik met AutoCAD 3D, maar dit is redelijk omslachtig. Het was dus tijd voor een nieuw teken pakket.

Dit is dikke miserie! Een nieuwe software uitzoeken is altijd in het donker tasten! Zeker omdat ik eigenlijk nooit geen 3D technisch tekenen gekregen heb! 3D modellen van mijn automatisatie project volgen snel!

Hierna hebben Jakob en ik het eten klaar gemaakt. 4 pakken ravioli (4 verschillende smaken) en 2 blikken normale saus en 1 pikante! Op zich een eenvoudig receptje, maar als je natuurlijk met een gehandicapte keuken moet werken, zorgt dit voor eenvoudige problemen! Zo heeft Jakob zijn hand verbrand en ik wat kokend water via mijn vinger weggegoten (geen ernstige wonden of blijvende letsels!) .. MAAR het was zeer lekker en het was allemaal op! Zie foto's!

Om toch niet de volledige dag binnen te zitten besloten Vincent en ik een naar Valkeakoski-City te wandelen! Met een lichte sneeuwval en -0.5°C was het een aangename wandeling!
In de City zijn we enkele studenten tegen gekomen die ook op HAMK zitten, maar meer dan een ‘moi' wordt meestal niet uitgewisseld op de straat. Begrijpelijk als elke lipbeweging je lippen kan scheuren. Tijdens de wandeling geeft Vincent mij wat uitleg gegeven over wat IT eigenlijk allemaal inhoud en hoe verschillende sites werken. Echt super interessant voor eens te horen wat die IT specialisten allemaal kunnen via het internet!

Ne een tocht van 8km!!!!!! Zijn we terug aan tafel gegaan met zen allen om deze eerste week wat na te bespreken.

Steven en Jakob zijn uit de startblokken geschoten met hun project. Bijden zijn constant bezig met opzoekingswerk en design van hun ontwerp.. Dit beloofd!

Algemeen kunnen we concluderen dat we goed gestart zijn en benieuwd zijn wat de volgende weken ons zal brengen!

Nu nog wat prutsen in het software pakket om een asynchrone motor uit te teken!

Tot volgende week trouwe lezers!
Laat gerust reacties achter of stuur een mailtje! Hoe meer reacties hoe leuker het is voor mij om te blijven schrijven!

Een Ongewone Zaterdag

Er waren misschien al bij al 20 andere mensen in de volledige school.

Het belangrijkste voor ons, was dat de refter ook de zaterdag open is. Niet dat we niet willen koken, want morgen zullen we dat zeker moeten doen, het is gewoon veel gemakkelijker om op ‘restaurant' te gaan.

Na de maaltijd zijn Steven en Jakob aan de slag gegaan in hun auditorium en vincent heeft opzoekingwerk gedaan op de PC.

Zelf ben ik mij in de recreatie ruimte gaan zetten en mij toch heel de middag moeten proberen bezig te houden met biljart spelen. Nu begrijp ik eindelijk de legendarische zin: ‘School is de leukste tijd van je leven!'.Het is misschien niet de leukste, maar het is zeker ook niet de slechtste!

Eigenlijk beklaag ik het me een beetje dat ik heel de middag heb zitten biljarten! Niet omdat ik daardoor minder gewerkt heb, maar omdat mijn pols nu zeer doet door teveel een ongeoefende beweging te maken!

In tussentijd heb ik natuurlijk een software gedownload waarmee ik morgen mijn volledige opstelling kan beginnen uit te tekenen in 3D. De namiddag was niet compleet nutteloos zeg maar!
Na wat berichten wisseling met de vriendin, heb ik mijn reisje naar lapland geboekt! Dit is toch een hapje uit de rekening maar volgens mijn jaarboekhouding paste die daar perfect in! Zolang de uitgaven de inkomsten niet overstijgen, zit een student redelijk safe! (persoonlijke mening)

Daarna eens skypen met de moeder, terwijl ik bijna het volledige gebouw rond liep met de computer. Er is overal draadloos internet aanwezig + alle deuren staan altijd open voor iedereen.
We moesten wel maken dat we voor 17u00 buiten waren, anders ging het alarm aan gaan en zaten we dus vast!

Wegens wat sociale contacten tijdens de week werd ik via fb (= facebook), uitgenodigd voor een kotfeestje deze avond. Deze doop in het Finse uitgangsleven hebben we dan ook niet links laten liggen.

Hierdoor moesten we wel terug naar de LIDL omdat het toch de beleefdheid is om eigen drank mee te brengen. Deze is dus redelijk DUUR hier!

Na ons avondmaal en wat gepruts in inventor, zijn we vertrokken naar het feestje. Waar we veel nieuwe en toffe mensen hebben ontmoet! Omdat iedereen dit meeleest, zit er een bepaalde censuur op de verhalen! Iedereen kan een aangepaste versie krijgen, geïnteresseerd? Stuur een mailtje ;)

Daag!

De Eerste Echte Stapjes

Deze ochtend stond uitslapen niet op het programma. We hadden namelijk onze eerste les ‘Finland through culture and language (=FTCL)'om 10uur !! Dit is gewoon veel te vroeg voor vaka.. erasmus. ;)

Vanochtend was het serieus aan het sneeuwen. Hierdoor begon Vincent een snellere looppas aan te nemen, het duurde dan ook geen 5min of hij was uit ons gezichtsveld verdwenen! We hebben hem teruggevonden in school. We waren allemaal sneeuwpopjes toen we aankwamen.

In onze eerste les ‘FTCL' hebben we niet alleen geleerd dat we al redelijk wat gemist hebben, maar ook wat er van ons verwacht word. We zullen als examen een basis test Fins moeten kunnen afleggen en een presentatie geven over een bepaald ‘item' van in de Finnen hun leven.

Vandaag hebben we de dagen van de week geleerd; Maanantai, Tiistai, keskiviikko,Torstai ,perjantai, lauantai & sunnuntai.

Daarnaast moesten we de nummers leren, maar gelukkig had ik deze al tijdens de vorige examens geleerd, waardoor dit redelijk gemakkelijk was voor mij.

Vincent, Steven en Jakob hadden iets meer moeite, maar op het eind ging het van allen al een stukje beter.

Tijdens de les zijn we ook gaan kijken naar de laatste jaarstudenten die hun laatste schooldag vieren, soort 100dagen, waarvoor ze een dansje hebben moeten leren. Dit heb ik gefilmd voor jullie trouwe lezers, maar helaas.. heb ik geen back up genomen voor ik mijn filmpjes had verwijderd .. en ja hoor, deze zaten er tussen. Gelukkig heeft Jakob het ook gefilmd met zijn GSM.
Dit is het filmpje die ik geupload heb, dankzij jakob: http://youtu.be/ZcP2JjPf6Vw

Tijdens het middag eten van €2.35, hebben we nog zitten na lachen met ons gebrekkig Fins. Daarna hebben we ons hoofd van de automatisatie aan ons vastgebonden en super veel vragen gesteld! Op een bepaald moment zei hij wel dat hij eerst wou eten, nog voor de refter sloot .. oeps!

Omdat Internet op het appartement wel dringend begint te worden, hebben we via Annina (de verantwoordelijke voor uitwisselingsstudenten) een internet firma proberen te bellen. We zijn er nog niet helemaal uit wat we willen en kunnen. Want we blijven hier maar voor 4 maand en geen enkele internet provider die een contract wilt opmaken voor 4maand .. min 24 maand! We zien wel wat het word.

Hierna ben ik begonnen aan mijn project. Het mastodont van een machine blijft intimiderend als je er naast staat! Op dat moment kwam Antti Aimo met de volledige bundel van de voorlopers van mijn project. Ideaal want de jeuk om te beginnen, begint ondraaglijk te worden!

Na rap een 3D schets te maken (staat tussen de foto's) te laten kopieren op een A3 formaat, zijn we er ingevlogen.

Vincent heeft nog wat vragen over het doel en de grote van zijn project. Maar na een testversie VBA te downloaden, ziet hij het helemaal zitten.

Steven en Jacob hebben de Elektriche schema's van de auditoria opgevraagd (gepakt) zodat ze deze helemaal kunnen onder de loop kunnen nemen en er hun eigen ding mee doen. Na 2 nieuwe touch screens gekregen te hebben, zullen ze hun eigen systeem maken waardoor crestron niet meer gebruikt zal worden. Het volledige programma en de link tussen alle toestellen + actuators moeten tot stand gebracht worden.

Na het eten en afwas zitten we nu wat te chillen.

Elke dag leer ik dingen bij! Het is een unieke ervaring, zeker omdat we eigenlijk 3 verschillende technische vaardigheden hebben die eigenlijk zeer dicht bij elkaar liggen in ‘the field'.

We leren van elkaar. Niet alleen over onze studies maar ook van levenswijze, winkelen, gewoontes, ...
Met deze positieve noot sluit ik de eerste ‘ongewone' werkweek af.

Hyvää Viikonloppua!

Een Frisse Start!

Na lekker uitgeslapen te zijn een stevig ombijt, heb ik een precisie douche genomen. We hebben namelijk nog geen douche gordijn. Hierdoor was de missie de douchekop zo dicht mogelijk bij het lichaam houden en met een schuine lichte hoek naar de muur, zodat de volledige badkamer niet nat zou worden en mezelf hierdoor kuiswerk bespaar!

Het zaligste gevoel in de ochtend, was toch dat ik eens verse kleren kon aandoen!!

Rond 11u hebben Vincent, die ook voor het uitslapen had gekozen, en mezelf ons klaargemaakt voor een ochtend wandeling. Zonder fietsen, auto of buspassen blijven er niet veel meer transportmiddelen over. Af en toe zie je ouders, kleine kindjes voortrekken op een slee, of men gebruikt de slee om boodschappen te vervoeren.

Ons appartement ligt 2.78km van de school. Dit is dus een minimum wandeling van 6km per dag. (als we natuurlijk niet verdwaald lopen in dit witte sprookjesland waar zelfs de straatnamen soms zijn ondergesneeuwd.

Deze 2.78km is de kortste route, als we dan nog naar de LIDL willen gaan winkelen, voor hun goedkopere prijzen, is het nog een stukje er bij!
Aangekomen op school, zijn we onmiddellijk gaan eten. Het warm eten op school bedraagt 2.35euro voor: een glas melk/water, groeten en de dagelijkse menu. Je mag zoveel eten nemen als je bord aankan. De Finnen hebben wel de beleefdheid dat al wat ze nemen, ook effectief opeten.

Na het eten hebben we ons in de inkomhal gezet, waar super comfortabele zetels staan en internet aanwezig is. Hier hebben we dan eigenlijk de hele middag blijven plakken en zoveel mogelijk data verzamelen voor s' avonds. Bvb: Cursussen downloaden, google maps voor onze weg naar huis uit te stippelen.

Daarnaast kwam er op een bepaald moment een Vietnamees naast mij zitten en we zijn aan de praat geraakt. De reden waarom hij naar Finland is gekomen omdat het Fins onderwijs gratis is. De enige kost dat hij heeft zijn de levenskosten.

Door dit systeem zie je hier enorm veel buitenlandse studenten uit, China, Ethiopië, Nigeria, Rusland, enz.. . Dit is echter niet de enige reden! Naast Engeland (waar inschrijvingsgeld rond de 10.000 Pond ligt), is het eigenlijk het enige land die zijn lessen het grootste deel in het Engels geeft. Nederlands, Frans, Duits, Spaans, ... is dus niet aantrekkelijk voor deze studenten.

Naast het gesprek, heb we (alle 4) gekeken voor een reisje naar Lapland te plannen. Met deze kleine uitstap zullen we: Met Husky's rijden, een Antarctische toer maken naar noord Noorwegen, sneeuwscooter rijden en het dorpje van de Kerstman bezoeken!

Om 18u zijn we vertrokken naar de winkel, De LIDL, dus heb ik vandaag meer dan 6km gestapt .. VERMOEIEND!!!!!

Na gevuld avond maal, zijn we beginnen met alles dat in onze keuken staat af te wassen! Met alle respect, maar die Chinezen (zelfs de meisjes) zijn blijkbaar niet veel hygiëne gewend! Vuil, Ma Vuil, echt niet normaal!! Zelfs de afloop van het bad telt ontelbare dikke zwarte haren.

Nadat ik hier ga afsluiten ga ik nog wat Hydraulica lezen en dan gaan slapen. De vermoeidheid van de laatste dagen zit nog steeds wat in de kleren.
Tot de volgende!!

Ik heb trouwens een filmpje gemaakt van ons appartementje. Hoewel ik in mijn reisblog beheer een tabblad ‘video's' staan heb, is dit onmogelijk om te zien voor jullie trouwe lezers.

Hierdoor geef ik de link hier mee:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=wJSZZZY2BmQ

Vergeet ook zeker niet de foto's te bekijken!!

Van hotel naar appartement

Annina voerde ons terug naar Valkeakoski waar we een afspraak hadden met het hoofd van de automatisatie, Antii Aaimo.

Hij haf ons uitleg tussen welke vakken we konden kiezen voor onze 7 optional course punten. Uiteindelijk bleek ‘hydraulica en pneumatica' samen met ‘Finland through culture and language' de best mogelijke oplossing. Enerzijds vind ik het jammer dat ik geen automatisatie heb kunnen nemen. Want dit ging over protocollen gaan en open sources verbindingen. Maar ze zijn namelijk al begonnen met deze vakken.

Het leuke is dat Hydraulica en Pneumatica binnen 3 weken eindigt. Dit vak is namelijk al voor de semesterbreak begonnen. Omdat ik dit vak al eens gehad heb, zou dit geen probleem mogen geven. Het grote verschil is echter wel dat in België de nadruk gelegd word op pneumatica en hydraulica wordt eigenlijk weinig gegeven. Terwijl het hier omgekeerd is!
Dan hebben we nog ‘Finland through culture and language', waarvan we eigenlijk niet weten hoeveel we hiervoor moeten zullen doen. Hierover dus later meer. Dit vak hebben we alle 4, telkens op de vrijdag.

Daarnaast hebben we natuurlijk ook onze Final Projects gekregen!!
Vincent (ICT): Moet een oud besturingssysteem koppelen aan een software die het koppeltoerental van een DC rem motor (soort trein-remsysteem simulator) moet koppelen. Hierover is echter nog wat onduidelijkheid over wat er allemaal bij kan komen rond dit project.

Steven en Jakob (Electronica): Moeten de 2 auditoriums voorzien van een nieuw touchscreen paneel met crestron. (Ergens ben ik hier jaloers op omdat ik super graag met crestron werk, dit is eigenlijk domotica). Hun project houd echter meer in dan gewoon wat programmeren .. Ze moeten alle toestellen in het auditorium kunnen bedienen via het touch paneel. Zelf heb ik nog alle software en informatie (wegens mijn erkend crestron certificaat)

Ikzelf, Riemert (Automatisatie): heb een project gekregen rond automatisatie. Ik moet een volledige labostand automatiseren, zodat er verschillende bakken kunnen worden gesorteerd. Dit moet gekoppeld worden met een touch screen van siemens zelf. Dus ga ik een project hebben via bus wat ik zeer interessant vind. Zelf heb ik hierover nog niets gehad, dus hoop ik veel bij te leren. Tevens ga ik ook vragen voor eventueel een kleurensensor aan te schaffen om zo een meer uitgebreid en deftig project te kunnen afleggen. Meer info en foto's volgen.
Voor het eerste hebben we op school gegeten. Pizza! Er waren ook nog andere mogelijkheden om te eten, maar ja .. je moet niet altijd de calorieën tellen!
Na even op het internet te hebben gezeten voor wat mails, zijn we het stad ingegaan voor een Fins bankrekening te openen. We hebben 1 rekening en deze staat op de naam van Steven, we zullen dus telkens naar deze overschrijven en met deze rekening het internet, eten en de huur betalen. Het enige nadeel is dat steven telkens moet meekomen naar de winkel, omdat hij moet kunnen bewijzen dat hij de eigenaar is van de rekening.

Hierna zijn we een simkaart gaan kopen, prepaid principe, zodat we voor 7 cent kunnen sms'en.

Terug op de Campus hebben we ons klaargemaakt om naar het appartement te gaan. Op het appartement aangekomen hebben we met de landheer gesproken die ons nog een koffiezet apparaat, extra borden en een pan. Daarna heeft hij ons rondgeleid in het gebouw waar we een eigen kleine fitness hebben (redelijk oud .. maar toch!!), Sauna tegen een maandelijks bedrag en een gratis wasruimte! Een filmpje van het appartement volgt zodra we internet hebben!

Op dit moment is er nog geen internet op ons appartement, maar met 2 elektronici en een ICT expert, maak ik mij niet veel zorgen dat dit snel in orde zal komen!
Tijdens onze eerste winkel uitstap hebben we beseft dat het leven hier in Finland best duur is. We hebben besloten om alles mooi in 4 te delen, Steven heeft een template gemaakt waardoor we onze kosten gaan kunnen bijhouden.

Na wat uitpakken (en het hele verhaal van vandaag te schrijven) is het tijd om slapen .. bye!

Hyvää Paivää Suomi!!

Onze wekker was nog niet afgelopen of we waren allen al wakker geworden door onze Finland kriebels. Het was 10u en persoonlijk voelde ik gelukkig (maar nog steeds een beetje moe) dat ik op een deftig bed de nacht heb kunnen doorbrengen! Een douche van 20graden voelde vreemd genoeg lekker warm aan.

Om de weg naar de express bussen te vinden heb ik enkele mensen aangesproken. Voor vriendelijkheid staan de volgende statistieken:
Vrouwen: ..5.. vs. ..2.. : Mannen
De vrouwelijke Finnen zijn gewoon op dit moment veel vriendelijker in omgaan met buitenlanders.

MVS*: We zitten nu op de bus van Helsinki naar Valkeakoski en de buschauffeur begint wat in het Fins te babbelen .. Elke zin lijkt een Sudoku op niveau, Mission impossible!

Door 4x aan over-checking te doen ontdek ik dat een medepassagierster ook naar HAMK university gaat. Deze is dan ook zo vriendelijk om ons de weg te leiden tot aan het bureau van Annina. De persoon van de dienst uitwisselingsstudenten.

Het was tijd voor een kleine rondleiding door de school. Onze monden (zeker de mijne) vielen open bij het zien van deze geautomatiseerde procesmogelijkheden! Gedemonteerde moto's, draaiende liften, een miniatuur huis met domotica software, coctail machines met debietmeters om de hoeveelheid drank te meten, ABB drives, robotica armen die een volledige transportband konden bewerken, klaslokalen met meer dan 30 PC's en elke bureau was voorzien van een didactische opstelling van pneumatische componenten en zoveel meer.

De Finnen zouden de Finnen niet zijn als ze dan ook geen sauna in hun school staan hebben !!
Daarnaast hebben we onze eigen (gratis) recreatie ruimte waar we kunnen ping pongen, biljarden en een kleine fitness .. Student zijn heeft nog zijn positieve kanten!

Hierna zijn we gaan kijken naar ons appartementje waar op dit moment nog 3 Chinese dames huisvesten. Na een kleine rondkijk in het appartementje en het contract te teken zijn we terug naar school vertrokken achter onze bagage. (Morgen meer over het appartementje.)

Annina, die in Tampere woont, heeft ons namelijk naar een hotel gebracht waar we gingen overnachten. Deze Omena hotels zijn goedkoper dan een jeugdherberg! 60euro voor 4 personen per nacht! Een badje dus..

Het enige probleem is dat er geen incheckbalie is, dus moesten we via een touch screen ons zelf inloggen, helaas was dit touch screen ingeslagen. Met een zwakke verbinding met het gratis internet van het hotel hebben we dan onze tickets op de stoep geboekt! Alweer eens spannende ervaring rijker!

MVS: Na een drukke eerste dag .. want het is nog geen 24 uur geleden dat we pas in Finland zijn toegekomen, hebben we al 3 steden gezien, 2 verschillende hotels, onze school en ons appartement getekend! Het wordt dus tijd om eens te gaan slapen .. daag!

Een Begin Zonder Eind?!

Het lang naar uitgekeken moment is aangekomen. Na 2 dagen 3D-tetris te spelen, om zoveel mogelijk in de valies te krijgen, stond het mijn volledige overlevingspakket om 5uur s'ochtends klaar voor vertrek.

Mijn laatste Belgische kom ontbijtgranen, die voor 4 maand in mijn gedachten zouden blijven, was met lauwe melk! Gelukkige had ik nog een reep chocolade en 2 opgerolde pannenkoeken voor onderweg die mij moesten bekoren van dit drama!

Hoewel ik maar 5minuten van het treinstation woon in Brugge, was het een apart ritje. We reden met een matige snelheid de kiss&ride op en de auto gaf een slipje van 3 meter. Gelukkig was het vroeg en stond er niemand want het was spiegelglad!

Nog voor de spits en zonder NMBS vertragingen zijn Jakob en ik toegekomen in Gent. Waar we afgesproken hadden met Steven. De trein van 6u15 (+ 5min vertraging uiteraard) zou ons verder brengen naar de luchthaven.

Volgens het algemeen KLM reglement (dat toch nooit niemand volledig leest) was het maximum gewicht van een valies, 23kg. Met mijn 22.9kg zat is daar zeer fier onder!

Onze eerste vlucht (Brussel -> Amsterdam) had helaas een vertraging van 50min, wegens ‘technische redenen die verholpen zijn'. Dit kan eigenlijk zo goed als alles betekenen. Een ‘excuses voor de vertragen' brengt de zelfde boodschap, maar met meer geruststelling!

Na uiteindelijk toegekomen te zijn op Shiphol, bleken we 24minuten te wandelen naar onze Gate. Jaaa.. 24min die uiteindelijk 10 uur stressen geworden zijn! Een verwarde man had blijkbaar geroepen dat hij een bom had verstopt. Hierdoor lag het halve luchtverkeer in Shiphol plat voor 5u. Maar omdat de vluchten naar Helsinki niet zo populair zijn, waren dat er voor ons dus 10!

Het was chaotisch! Meer dan 1000 (en 3) mensen die hun vlucht hebben zien afgelast worden. Wij zaten jammer genoeg bij deze gelukkigen.

Tijdens onze transfer hebben we naar KLM gebeld (20min wachtlijn) en dan uiteindelijk 38min gebeld, waarna voor ons alles geregeld was om de eerst volgende vlucht te nemen naar Helsinki.

Deze lange 10uren hebben mijn voorraad peperkoek van 2 pakken doen slinken naar 1,2!
Na opnieuw 1u vertraging te hebben met onze laatste vlucht, zat ik op het vliegtuig naast enkele aardige Finnen. Deze hebben mij het woordje ‘Ei kiitos' bijgeleerd.

Het was namelijk zo dat na die 10u terminal kon ik niet wachten om eens een deftige maaltijd te eten op het vliegtuig. Nog voor de stewardessen gepasseerd waren, waren mijn boterhammen opgegeten. Blijkbaar was mijn vraatzucht overduidelijk en boden deze aardige Finnen hun eigen boterhammen aan. Om toch maar een goede eerste indruk te maken heb ik dus gereageerd met: ‘Ei Kiitos' => Neen dank u.

Tijdens de vlucht werd gemeld dat het -11° graden is in Helsinki .. De rilling door onze ruggenmerg maakte ons onmiddellijk terug wakker!

We kwamen om 1u s'nachts aan op de Helsinki airport. De opluchting was super groot toen we onze valiezen daar op ons zagen wachten. Ze waren namelijk al meegevlogen met de eerste vlucht. Er reden nog nachtbussen naar het centrum. Tijdens onze busreis ben ik beginnen praten tegen een aardige dame, waarvan de leeftijd nog een groot vraagteken is. Onze (= Jakob, Steven en mezelf) meningen gingen van 30 to 45jaar. Haar engels was echter zeer goed! Deze kans liet ik dus niet voorbij gaan om de weg te vragen.

Na een kort, koud en krachtige wandeling kwamen we aan in ons hotel. Vincent lag hier al te slapen, normaal zou hij na ons moeten gearriveerd zijn?! Het belangrijkste is dat we allemaal veilig en wel waren toegekomen. Na een laatste inspanning om onze kleren uit te doen zijn we gaan slapen om 2u30 (lokale tijd).

De universele wet bestond gelukkig nog steeds... aan alles komt een eind