De Countdown
Het voelde goed om mijn ma eens terug te zien, hoewel ik haar eigenlijk niet echt veel had gemist door de moderne communicatie wegen, email & skype voorop!
Na savonds een volledige update gekregen te hebben van wat er thuis zich allemaal afspeelde, voelde ik me net, alsof ik de laatste 3 maand gewoon was thuis geweest.
Hoewel de sauna in het hotel/boerderij, ten volle werd gebruikt ben ik er toch in geslaagd tussen het relaxen, mijn project automatisch zijn boxen toe te voegen aan de opslag transportbanden.
Kort weg, het automatisch gedeelte van mijn project werkt al voor zo'n 50%.
De laatste dagen heb ik het volledige terughaal systeem uitgeschreven, zodat ik volgende maandag (07/05) kan beginnen programmeren en dan eigenlijk ruw weg klaar ben met de essentie van mijn project.
Vergeet niet! Ik moet nog in de schakelkast, de veiligheidsrelais herkableren en het touchscreen interface student proof maken, zodat de ‘op alles tergelijk duwende student' het project niet kan kapot helpen.
Dus dan zal ik een heel stuk verder staan in het project.
Daarnaast moet ik nog mijn thesis boekje volledig afschrijven en mijn technische tekeningen inorde krijgen.
Maar omdat ik normaal gezien, niemand meer zal zien hier in finland van familie en de andere erasmus studenten al weg zijn, is de countdown zo goed als begonnen!
Nog minder dan 6 weken en dan sta ik terug in belgie, hopelijk, met mijn bachelor diploma!
Laatste Finse Lessen & ...
Op zich niets speciaal, maar na verder over na gedacht te hebben, mijn laatste les uit mijn Bachelor opleiding!
Want zodra ik mijn Fins examen zou afleggen, moet ik gewoon nog mijn project afwerken en daarna mijn diploma gaan afhalen (als alles goed gaat uiteraard!)
Dus volledig stressloos zijn we naar onze laatste les gegaan.
Met wat simpele truckjes, die ik vooral in het VTI geleerd heb, kreeg ik zowat het volledige vragen assortiment los uit de docent, die op het examen wel eens durven gevraagd zouden worden!
Met deze kennis in mijn achterhoofd, ben ik dan ook onmiddellijk na de les beginnen studeren aan mijn Finse vocabularium.
Terwijl Steven, Jakob en Vincent dit maar bleven uitstellen, was ik de voorbeeld student en had tegen donderdag avond zowat mijn cursus redelijk onder de knie.
Dus kon ik dan ook gewetenloos naar het laatste studenten feestje gaan de donderdag avond!
Hoewel ik zwaar getwijfeld heb, aangezien het examen de vrijdag morgen was om 9:30, ben ik toch gegaan, terwijl de andere eindelijk aan het studeren begonnen waren en nog zaten te zwoegen aan hun Finse kunsten toen ik me klaarmaakte om te vertrekken.
Het feestje was best leuk, hoewel het duidelijk was dat het een van de laatste samenzijn ging worden.
Op een deftig uur ben ik naar huis teruggekeerd .. rond 3u zat ik in bed ^^
De volgende ochtend ben ik opgestaan met een kleine hoofdpijn, volgens mij waren dat al die Finse woorden die ik had opgeslaan in mijn geheugen, die niet konden wachten om op het examen los gelaten te worden!
Zo gezegd, zo gedaan! Het Fins examen was dan ook ‘redelijk' snel ingevuld!
Voor een keer, was ik de eerste klaar! Meestal zegt dat niet veel goeds, als je de eerste indient, maar ik heb er een goed gevoel over.
De rest van de dag heb ik niet veel gedaan, het waren blijkbaar toch niet alleen de Finse woordjes die opgewonden waren om het examen te maken, die mij een hoofdpijn bezorgden! ;)
De examen resultaten van het Fins examen zullen we pas half mei weten.
Daarentegen zijn de examens Hydraulica eindelijk verbeterd, waarop zowel; Jakob, Steven als mezelf een 5/5 hebben gescoord!
Op zich hebben we nu (op ons project na) alle vakken voor onze professionele Bachelor afgerond.
~We Felt So Good~ ^^ (vertaald: we voelden ons zo goed)
Omdat ik toch nog een beetje productief wou zijn, heb ik dan alle ‘tags' van mijn machine in een excel tabel gegoten, zodat ik deze gemakkelijk kon raadplegen en op het einde in mijn thesis zou kunnen verwerken.
Het weekend zou opnieuw een rustig weekend worden.
Hoewel ... De moeder op bezoek ging komen morgen (28/04/2012)
Manuele Soepelheid!
En het resultaat is duidelijk!
De eerste 3 dagen heb ik alle transportbanden geprogrammeerd en de pneumatische cilinders met feedback.
Feedback wil zeggen, dat je op mijn touchscreen kan zien in elke stand (uit of in) de pneumatische cilinders staan en welke richting de transportbanden aan het draaien zijn.
Bvb: Als de transportband (conveyor in het engels) op level 1 naar links aan het draaien is, zal boven de linkse transportband op een miniatuur tekening op het touchscreen, een pijltje naar links op verschijnen.
De laatste 3 dagen heb ik mijn liften proberen te programmeren.
Ik wou ze niet alleen naar boven en beneden kunnen laten bewegen, wat niet zo moeilijk te programmeren zou geweest zijn, koos ik voor de moeilijkere uitdaging door ze te laten bewegen naar de verdieping dat je wou.
Dus als je op level 2 duwde en de lift stond op level 1, ging deze naar boven gaan en stoppen aan 2.
Als de lift op L2 (=Level 2) stond en je duwt op de touchscreen op L2, mag er uiteraard niets gebeuren.
Als de lift op L3 stond en je duwt op L3, dan moest de lift naar beneden gaan, terug naar level 2.
Op zich klinkt het logisch. Maar om dat te programmeren heb ik toch enkele problemen ondervonden!
Zo duwde ik op L2, terwijl de lift op L1 stond, maar deze stopte niet aan L2 en ging lekker door naar boven.
Gelukkig stond Jakob aan de noodstop (enkele keren), want anders zou het wel eens slecht afgelopen kunnen zijn met de lift.
Het is namelijk niet chackie en de chocolade fabriek, dat als de lift niet zou stoppen, deze niet zou vallen.
Neen, als de lift niet stopte, zou deze vastlopen tegen het ‘plafon', op dat moment zoveel stroom vragen, dat de beveiligingen zouden springen. Maar de rem van de motor zou dit niet weten, dus aangestuurd blijven.
Waardoor de lift naar beneden zou vallen van 2.5m hoogte!
Als je weet dat die lift rond de 300kg weegt (0.333 ton .. dit klinkt nog zwaarder), dan zou dat wel eens niet zo'n deugd doen voor de vloer en zou de lift kapot kunnen zijn.
Dus ik zat met een redelijk groot ei in mijn broek, toen ik mijn programma meerde malen moest testen.
Maar na 3 lange, zenuwslopende dagen, vlak voor ik moest skypen, werkte mijn lift perfect!
Ik was zo blij, dat ik de eerste 20minuten tijdens het gesprek, niet veel meer dan ‘haha, mijn lift werkt' kon uitbrengen!
Dit kwam ideaal uit, want volgende week had ik mijn laatste lessen Finse cursus. Dus dan kon ik mij volledig op dat vak concentreren.
Het weekend beloofde een welverdiende rust te worden!
Want tijdens mijn werk rush, werkte ik van sochtens 10:00 (ja, dit is sochtens voor ons) tot savonds 22:00, waarna een filmpje plaats vond als ontspanning!
De Werk Rush
Vandaag moest mijn touch screen lay-out volledig inorde zijn zodat ik elke knop, een ‘tag' kan toewijzen.
Een ‘tag' is een geheugenplaatsje dat je de knop geeft. Bvb: als ik op knop ‘start' duw, wordt zijn geheugenbit ‘start_tag' een ‘1'. Zodra je de knop loslaat, wordt het geheugenbit terug een ‘0'.
Op deze manier zit het volledige systeem in elkaar.
Het programma dat ik heb moeten schrijven, vergelijkt deze geheugen bitjes met elkaar en als er twee ‘tags', beide een ‘1'-tje hebben. Dan met een 3de geheugenbit, ook een ‘1' worden.
Met deze ‘1'-jes en ‘0'-tjes, kan ik dan zeggen welke motor moet draaien of welke richting deze moet aannemen.
Het zelfde geld voor mij liften en pneumatische cilinders (box stoppers genoemd in mijn project).
Het doel van een manuele touch interface te maken, is om te controleren als alles werkt, wanneer de knop wordt bediend.
Het automatisch gedeelte, moet eigenlijk het manuele gedeelte bedienen in een serie van events, waarin ik het wil.
Bvb: met het manuele gedeelte kan ik de rechtse lift, naar level 2 brengen en op een afzonderlijk scherm, kan ik de loopband van de lift naar links laten draaien. In het automatisch gedeelte, koppel ik deze twee bewegingen aan elkaar, waardoor de lift, tijdens het naar boven gaan, al naar links begint te draaien.
Dit was een fictief voorbeeld, want als de lift stijgt of daalt, wil ik deze niet echt zien draaien. Ook dit moet ik in het automatisch gedeelte meegeven!
Ik zal nog een video maken zodra dit alles werkt, wat het allemaal veel overzichtelijker zal maken wat ik hier aan het uitleggen ben.
De volgende dagen zal ik proberen mijn werk rush te behouden en alles aan te sturen!
De Jarige
Jakob had Steven's zus gevraagd wat zijn favoriete eten is.
Voor zover zij zich herinnerde, was dat scampi's in tomatensaus -achtig.
Met dit recept in ons achterhoofd, zijn we op het internet gaan zoeken voor gemakkelijke gerechten met scampi's en tomatensaus.
Na een relatief gemakkelijk recept te hebben gevonden en afgedrukt te hebben op ons eigen ‘prive' printer op school, zijn we de gisteren inkopen gaan doen voor dit gerecht.
Hoewel we geen scampi's hebben gevonden in de LIDL, hadden we eigenlijk ook geen zin om darmkanalen uit onze zeediertjes te vissen.
Oplossing, garnalen! 1kg garnalen! (jumbo size!)
Tot vlak voor het moment van opdienen wist Steven niet dat het voor zijn verjaardag was, want normaal gezien was het Vincents beurt om te koken, maar Jakob en ik hadden deze week overgenomen.
Na een korte gelukkige verjaardag te zingen, zijn we op zeer lekker eten gevlogen!
Alles, maar dan ook alles, was wederom eens naar binnen gespeeld! Niets bleef er over.
Met een voldaan gevoel ben ik me dan gaan voorbereiden om maandag mijn ‘werk-rush' in te zetten.
Terug Aan De Slag
Ik had namelijk de moeder beloofd, tegen dat ze hier op bezoek zou komen, mijn machine ging bewegen!
Tot zover, was het enige dat het systeem deed, was links en rechts draaien bij het selecteren van een van de twee toetsen op het touchscreen.
Hoog tijd om daar dus een verandering in te brengen, aangezien dat ze hier binnen 15 dagen ging staan (28/04).
Maar om eerlijk te zijn, na 8 dagen ‘relaxen' en bezoek te hebben van de vriendin, is je zomaar in het werk storten, niet zo eenvoudig!
Dus had ik besloten om mij voor het weekend bezig te houden met alles op papier uit te schrijven voor de manuele kant en na het weekend volledig op de realisatie ervan te concentreren.
Zo gezegd, zo gedaan! Na toch enkele pagina's uitgeschreven te hebben in het weekend, zou ik er maandag aan beginnen programmeren.
Communicatie Problemen
Doordat ik een nieuwe PC gevraagd had voor mijn project, waren de oude configuraties geformatteerd samen met de rest van de oude computer.
Hierdoor luisterde de GSP (Green Storage Portal = mijn project = mijn machine) niet meer naar wat ik hem wou zeggen.
Nog had ik het software programma om mijn touchscreen te programmeren.
Ik stond dus weer ... nergens. Het enige wat ik op dat moment nog had waren mijn 3D modelletjes, mijn 60% uitgewerkte elektrische schema's en een hoop ideeën met wat ik van het project wou maken.
Zonder in paniek te slaan, misschien een klein beetje dan, heb ik proberen alle toestellen terug met elkaar te doen communiceren.
Dit lukte echter wel via Command prompt, maar niet via de Siemens software.
Na er een volledige dag op te zitten zoeken, samen met mijn Supervisor, de IT verantwoordelijke van school en Jakob kregen we nog steeds geen resultaat.
Hannu, de Siemens-Specialist van school, mijn supervisor, had uiteindelijk een mail gestuurd naar Siemens zelf voor hulp.
Omdat het probleem uitleggen in tekstvorm redelijk wat werk vroeg, heb ik er een filmpje van gemaakt.
Het antwoord dat we de volgende dag terug kregen was: Staat uw firewall uit?
Neen, deze stond niet uit. Dus hebben we dat veranderd (voor we dat konden veranderen, hebben Jakob en ik eerst nog een programmatje verwijderd die ons tegenhield dit te doen) en nog steeds geen resultaat, de volledige dag lang.
Savonds heb ik dan ALLE datasheets van de Switch poort, tot CPU manuals doorgenomen. Incl de cursussen van P. Adams, van in het Kaho over communicatie, dat ik nu niet kan bijwonen door mijn erasmus.
Leuk om te weten dat de andere hierover les krijgen, terwijl ik zit te sukkelen
En de volgende dag, geloof het of niet, toen de moed het laagst stond, wist siemens te communiceren met de devices, zomaar, opeens!
Na nogmaals 300 en 1 zaken te veranderen, wisten we dus niet hoe, maar wel DAT het werkte.
We konden tenminste al praten met de toestellen, maar ze configureren ging nog steeds voor geen meter!
Na de dag, content af te sluiten, omdat ik connectie heb kunnen maken, bleven de bus deelnemers nog steeds niet beschikbaar, dus savonds terug met opzoekingswerk begonnen.
De volgende dag, heb ik het touchscreen, samen met de softwaren kunnen installeren. Maar de ET200S in de verdeelkast, het toestel dat de machine aanstuurt, werkte nog steeds niet.
De volgende dag, na nog wat meer opzoekingswerk savonds, lukte het wel om alles te doen communiceren met elkaar! Ik was super blij!! (Intussen waren we al; 03/04).
Ik wist dat Mara (mijn vriendin), donderdag 05/04 naar Finland ging komen voor een weekje, dus legde ik een kleine druk op mezelf om toch iets te kunnen tonen, het moment dat ze hier is.
En jawel, de dag voor ze toekwam kon ik via de touchscreen, één transportband links en rechts doen bewegen! Best stoer als je het mij vraagt!
Het was dus een redelijk stressvolle week, waarin ik volledige communicatie heb gerealiseerd en het moment dat Mara terug zou vertrekken naar Belgie, ik kon beginnen programmeren.
De Ronde Van Valkeakoski
Maandag heb ik een afspraak gemaakt met de Siemens kenner van de school. Deze heeft al op mijn mail geantwoord en we hebben een rendez-vous aan de Green Storage Portal.
Vandaag was het nog eens tijd om uit te slapen .. neen, eindelijk niet om 9.45 opstaan om dan op het gemak naar school te vertrekken.
Gewoon, de wekker 5x uitsnoozen en om 12.30 met moeite opstaan, gewoon omdat hoog dringend naar de WC moet .. Dat is uitslapen!
Het was Jakobs beurt om eten te maken. Hij heeft vogelnestjes gemaakt (gehakt met een eitje in), met rijst en wortelen. Dit was zeer lekker!
Maar door deze calorie bom, zei het geweten mij, om wat te bewegen!
Ik ben dus op de fiets gesprongen en heb de ronde van Valkeakoski gedaan. Naar het centrum en dan een toertje rond het meer. Voor Foto's, zie Ronde van Valkeakoski.
Het eerste wat ik tegenkwam was een openbare sauna, met als afkoeling ‘Ice Hole Swimming', dus een gat in het ijs om af te koelen.
Verder een Camping die verdacht veel geleek op die in dirty dancing, ofwel komt het omdat ik die film nog maar vorige week gezien heb.
Het was duidelijk dat ik enkele maanden te vroeg was om hier rond te hangen .. alles was redelijk dood!
Als laatste ben ik gestopt aan het voetbalveld, waar HAKA, de plaatselijke ploeg, aan het spelen was tegen indringers! Op het moment van mijn kijken, hebben ze een Goal gemaakt.
Verdiend, want ze speelden nauwelijks op hun eigen helft.
Met een gemiddelde snelheid van 10km/u en een tocht van 2u, weet je snel dat het een tochtje was van 20km, wat zeker niet slecht is voor zo'n top atleet als ik!
Vandaag was de laatste dag genieten van het zalige zonnetje, want morgen stond er sneeuw op de agenda van moeder natuur!
Savonds nog wat genieten van de aangename -boven vriespunt liggende- temperaturen en het internet op ons appartement!