Puntjes Op De i, Of Toch De Meeste

Hoewel in de Filmpjes uitgelegd wordt dat er 4 delen zouden komen, zijn er echter maar 3 delen gemaakt. Het 4de deel, ‘the program code' zou te advanced zijn voor iedereen om te begrijpen. Gelieve me nu niet verkeert te begrijpen, maar wat is de meerwaarde van uren in een filmpje te steken terwijl er maar 3 mensen hoogstens het volledig zouden uitzien en dan nog begrijpen. Dat had ik er niet meer voor over. Mijn excuses ;)

Relaxerende Zondag Met Spanningen

Gelukkig kon je tot 14dagen vooraf gratis een reis annuleren. Dus hopelijk ging wijzigen geen probleem worden. Gelukkig was dit ook inbegrepen in de annulatie-verzekering. Het was zelfs goedkoper om de donderdag nacht terug te keren, waardoor ik eigenlijk te veel had betaald. Dit geld kon helaas niet zomaar teruggegeven worden en zou moeten worden geconsumeerd op de boot. Toen ik de dame aan de telefoon vroeg wat zoal mij opties zijn, begon ze met ‘sauna' en uiteraard was mijn geld er zo door.

Onvoorziene Aanpassingen

Intussen had ik Antii gesproken en deze wou nog kleine aanpassingen aan het project. Hij zei dat hij er nog een extra licht bij wilde als indicatie was voor wanneer de machine in stop gaat. Daarnaast moest de veiligheidsrelais eigenlijk ook nog totaal veranderd worden, maar daar had ik zo goed als geen zin meer in. Maar hoewel de zin om de extra lamp en veiligheidsrelais te implementeren nihil is, besloot ik er toch gewoon in te vliegen.

In één volledige dag had ik bijna de volledige kabelage losgemaakt om dan mijn vernieuwde ideeën toe te passen. Dit was best riskant omdat, mocht mijn idee niet werken, ik eigenlijk een bestaande installatie zou hebben verprutst zo laat voor de verdediging. Maar vol vertrouwen in mezelf ben ik er aan begonnen, want hoe dan ook zou ik de machine wel terug in gang krijgen.

De dag nadien waren de extra lamp en veiligheidsrelais zo goed als af, maar nu moet het nog in mijn thesis veranderd worden. Het hele weekend moest dus de thesis wat aangepast worden, want de 31ste moet het ingediend worden. Samen met de aanpassingen die ik de volgende dag zou ontvangen. Het beloofde dus nog spannende dagen te worden.

Normale Dag Met Uitzonderlijk Eind

Omdat dat een hele toewijding vraagt voor mij, heb ik besloten om mijn thesis in video's te gieten. Dit was niet echt verplicht, maar het was een leuke ‘ontspanning' om filmpjes te maken over het heen waar je de laatste 3 maand hebt moeten aan werken. Deze filmpjes zijn eerder al gepost op mijn blog, onder de naam; GreenStoragePortal_MyProject_Part_X. De ‘X' staat voor welk deel in welk filmpje wordt uitgelegd. Buiten deze bezigheden, hadden we eigenlijk de laatste dagen niet veel anders omhanden, totdat...

Osmo ons uitnodigde voor een Fins koor bijeenkomst. Wat we namelijk niet wisten over Osmo is dat hij zong in een mannen koor. Na deze verrassing wat te verwerken, bleek deze, deze avond samen te komen met het koor voor een repetitie waarna een sauna volgde in een prachtig afgelegen hutje.

Om 18u zou hij ons ophalen aan ons appartement, waarna we dan naar het meer gingen gaan, waar het hutje stond. Het hutje had veel weg van een bungalowtje zoals in centerparcs of op reis. Het was een mini huisje waarin je kon slapen, zitten, koken en sauna nemen ... kort weg, 200jaar worden! (hoewel eten-shoppen wat moeilijker zou gaan omdat het toch best ver van winkels was. Dit wetend voor we vertrokken, hadden we dan natuurlijk voor de nodige hoeveelheid drank gezorgd!

Toekomen in het hutje, hadden we nostalgisch gevoel. Niet alleen het bier uit was van ‘ANNO 1882', maar de koorleden konden nog de oorspronkelijke uitvinders geweest zijn van het bier. Hoewel er ook jonge mannen meezongen, lag de gemiddelde leeftijd toch behoorlijk hoog. Het eerste wat in ons opkwam; gaan we met deze verrimpelde ventjes in de sauna moeten kruipen? Welja, ‘Free Sauna' doet magic.

Eenmaal in de sauna begon het kletsen los te komen en bleken het allemaal aangename babbelaars te zijn. Wel voor zover ze Engels konden spreken tenminste. Er waren er bij dat deftige Engels konden en deze vertaalden dan alles wat we zeiden naar het Fins voor de collega's.

Om af te koelen van de 100°C, was er dit keer niet alleen de mogelijkheid om een koude douche te nemen, maar ook in het Valkeakoski meer te springen. Deze unieke ervaring konden we niet laten liggen, dus kozen we uiteraard voor het meer. Samen met Steven, Jakob en Vincent zijn we dan in onze blote flikker naar het meer gelopen om dan het zaligste bommetje ooit te doen! Gewoon in de middle of nowhere, na een sauna in het verfrissende meer springen was zalig. Het was rond de 3°C en deze temperatuur was nog te warm voor de Finnen, dus besloten zij maar een douche te nemen. Crazy people! (BTW, er zijn foto's van ... maar deze worden zorgvuldig bewaard!)

Er was ook een mogelijkheid om te BBQ'n boven het brandend vuur van de haard. Hiervoor hadden we worsten gekocht die ons vreet gingen smaken met wat ketchup die daar nog stond van de vorige bijeenkomst. Gelukkig bekijk ik toch altijd eens de vervaldatum van spullen en ben ik blij dat ik dit nu ook gedaan had! 06/2010 was deze vervallen.... Ik zie het nog net geen poging op vergiftiging.

Achter deze unieke ervaring, Finnish Style, zijn we terug gegaan naar ons appartement om een vroege nacht in te gaan, zodat de batterijen weer opgeladen zouden zijn voor de volgende dag!

Ontgoocheling Doet Ontspannen

Na toch een deftige thesis versie voor de eerste maal naar huis op te sturen, kreeg ik de verbeteringen terug. Hoewel de lay-out redelijk goed was, moest nog zwaar gesleuteld worden aan de inhoud. Zaken die te kort waren uitgeschreven, moesten langer en zaken die onduidelijk waren moest herschreven worden. We wisten dus weer de volgende dagen wat te doen.

Wanneer je dus denkt er bijna te zijn, mag je nog serieus gaan veranderen. Niet leuk!

Om dit wat uit het lijf te halen, besloot ik nog eens naar het zwembad te gaan. Dit keer was ik op alle onverwachtheden voorbereid en zou mij niets meer verbazen! Inderdaad, alles is dit keer redelijk vlotjes verlopen. Hoewel in het naar buiten gaan, zat de receptie ongestoord naar de ijshockey wedstrijden te kijken en zich niets meer aan te trekken wie in of uit het zwembad ging. Toch speciale mensen hoor, die Finnen!

Thuis komend achter het zwemmen ben ik dan onmiddellijk weer aan de slag gegaan met technische tekeningen uittekenen en de doorgestuurde aanpassingen veranderen.

België Gaan Presenteren

Na wat problemen te hebben met de organisatie heeft de docent van een school in Hämeenlinna mij persoonlijk gecontacteerd als ik het nog zag zitten. Uiteindelijk wou ik het voor mezelf doen en niet voor een organisatie, dus heb ik toegezegd.

Na smorgens vroeg de bus te nemen rond 8u30, kwam ik rond perfect om 10u aan waarna ik nog een kleine 5 min moest wandelen tot aan de leslokalen. Daar kreeg ik een warm welkom van de docent, met een koffie en een koekje voor ik aan de presentatie moest beginnen.

Mijn spreek publiek was rond de 17jaar en zoals de Finnen bekend zijn, dood stil tijdens het uitleggen. Er werd niet gebabbeld tijdens de presentatie, maar ook achteraf kwamen er niets van vragen. Nochtans is het algemeen de mode, dat als je ergens zegt dat je van België komt (buiten in België zelf dan) je een hele hoop vragen krijgt rondom onze problemen. Maar zoals wij eigenlijk niets over de Finnen weten, weten zij niets over ons. Dus is het ergens logisch dat er niet veel vragen kwamen.

De presentatie bevatte algemene informatie, zoals het feit dat Finland 11x groter is dan België, terwijl wij 2x zoveel inwoners hebben. Dat is dus een plaats verhouding per inwoner van 22x. Daarnaast ook nog hoe ons onderwijs systeem in elkaar zit, tov het Finse enzoverder...

Daarnaast probeerde ik hun ook wat warm te maken voor een eigen erasmus ervaring, want uit persoonlijke mening, is dat toch zeker de moeite!

Achteraf ben ik dan nog iets gaan eten met de docent die ook straffe verhalen wist te vertellen uit haar Erasmus periode!

Eenmaal thuisgekomen, heb ik nog verder geschreven aan mijn Thesis, zoals dat ook voor de volgende dagen het geval zal zijn.

Verrassend Vermoeiende Zondag

‘Mijn zondag' = ‘mijn beurt om te koken dag' ... jeuj!

Na een fris en monster uitgeslapen te zijn, vooral monster en niet uitgeslapen, heb ik mij om 10:00 in de keuken geïnstalleerd!

Na een eitje met wat melk geklopt te hebben, voor mijn verloren brood en mijn melk te koken, voor mijn warme choco, had ik een degelijk ontbijt achter de kiezen om aan het echte werk te beginnen.

Op het menu stond: Lasagne!! (-op moeders wijze; Dat betekent: Veel groeten, weinig lasagne)

De inkopen waren eerder deze week gebeurd, dus moest het ‘gewoon' allemaal nog klaar gemaakt worden.

Veel groeten betekent: veel snijwerk, gehakt betekent: bak werk, kaas betekent: rasp werk, uien snijden betekent; werk vertraging oplopen en koken in een gehandicapte keuken betekent: al het voorgaande ... x 2!

Om 13:20 stipt, deed ik de keuken deur open met een plakker rond mijn vinger en kon ik versuft van de pijn en het bloed dat ik verloren had, met trots mededelen dat het eten klaar was!

Het heeft geen half uur geduurd, of als was op!

3 uur werk = 30 minuten eten => na enige vereenvoudiging => 6 minuten werk voor 1 minuut eten!

Wat ik hiermee wil zeggen is ... in goed en lekker eten maken kruipt veel tijd, maar het is wel gespendeerd!

Om niet met een volgepropt gevoel de dag op ons appartement door te brengen, hebben we besloten om met z'n allen te gaan rond dobberen in het valkeakoski zwembad.

Zo gezegd, zo gedaan! Omdat het zwembad wel om 17:00 sloot, hebben we moeite moeten doen om ons uit onze stoel te verheven en naar het zwembad te gaan, voor het gesloten was!

Met de gedachte dat er in de kleedkamers sauna's waren, brachten onze voeten ons de volledige 4km wandelen, vederlicht naar onze bestemming!

Tijdens de wandeling had ik even het gevoel niet meer in Finland te zijn. Hier toegekomen in het midden van de winter, hebben we nog niet veel groene natuur gezien.

Maar met dat de zon de laatste weken wat heeft geschenen en de ijskoningen bijna gepasseerd zijn, beginnen de eenjarige planten en andere struikjes in bloesem te komen.

Toen we echter weer op de hoofdweg aankwamen, voelde ik me zo terug ‘thuis'.

Het zwembad was 4.30 voor 1u30min binnen te zijn. Het systeem bestaat uit een kaart en als je boven je uur en een half komt, betaal je gewoon extra bij.

Terwijl Jakob en ik al ons ingangskaart gekocht hadden en doorgelopen waren naar de kleedkamers stonden Steven en Vincent nog aan kassa.

Als mopje had ik nog geroepen dat het de mannen kleedkamer de eerste deur links was, die eerste deur links, leidde ze uiteraard naar de vrouwen kleedkamers!

Na enkele minuten na het omkleden waren Steven en Vincent nog steeds niet binnen gekomen. Jakob en ik stonden in onze zwemshort klaar om naar het zwembad te gaan, tot op dat moment Steven en Vincent met een verrassing binnen kwamen.

Geen rode handafdrukken op hun kaken, maar wel vier mannelijke speedo's in hun hand!!

Het was blijkbaar verboden om met een zwemshort in het zwembad te gaan en verplicht een dergelijk speedootje te dragen.

Wegens onze onwetendheid moesten we er dit keer niet voor bij betalen.

Het was en bleven wel speedo's!! gelukkig niet zo'n dingen die echt alles bij elkaar duwen, maar zo'n zwembroekjes die op boxershorts geleken!

Met onze afgelijnde mannelijkheid stapten we de volgende ruimte in, waar het eerste wat we zagen, een verrimpelde duikboot was!

Een ventje van 65jaar met een redelijk buikje die zonder zijn strakke speedo onder de douch stond.

Voor het zwembad te betreden, moest je je douchen. Maar ...

Hoewel het Fins nog steeds zo goed als onverstaanbaar is voor ons, waren er universeel duidelijk makende vermeldingsborden die illustreerden dat het verboden was te douchen met zwembroek!

We hebben dan maar onze nauw aansluitende ‘slipjes' terug uitgedaan voor een koude douch te nemen en dan er ons terug in geworsteld om het zwembad te betreden.

Denkend dat we alle obstakels overwonnen hadden, stonden we klaar in het zwembad te springen, zagen we een bordje met ...... je kunt het waarschijnlijk al raden ....... Verboden in het zwembad te springen!

Uit frustratie hebben we eerst enkele baantjes gezwommen in het zwembad.

Na enkele baantjes te hebben gezwommen, zijn we de sauna ingegaan.

Waar een ECHTE Fin de luchtvochtigheid zo hoog had gedreven dat het wel een oven leek!

Daarbovenop, bleef deze maar water over het vuur gieten, waardoor we bijna gekookt werden, waarom Steven de mooie uitspraak maakte, ‘nu weten we hoe het voelt om een mossel te zijn tijdens het kook process'. Gelijk had hij!

Jakob, die toch al enkele sauna's ervaring heeft, werd er zelfs op een bepaald moment slecht van.

Uiteindelijk zijn we er uitgegaan om dan terug in het zwembad te springen! ... Excuseer ... wandelen via de trap in het water.

De laatste 15 minuten zagen we een koord aan het plafon hangen, zoals een liaan boven het water.

Mijn kindertijd tekortkomingen werden aangesproken en ik ben vriendelijk gaan vragen als ze de ‘liaan' zou willen losmaken, zodat we nog wat fun zouden beleven!

En jawel .. ook dit kan ik nu van mijn ‘gemist'-lijstje schrappen.

Nadat de ‘kleine jongetjes' hun pleziertje gehad hadden, zijn we terug de ‘oven' ingegaan, waar dit keer de Belgen de temperatuur konden bepalen!

De vorige Fin was vertrokken en nadat iedereen weg was uit de sauna, want het zwembad ging zo sluiten, waren wij de enige die er nog in zaten.

We besloten ons te gedragen als echte Finnen en hebben de rest van het water in een keer over het vuur gesmeten!

Het werd zo warm ... het was alsof we vuur aan het spugen waren!

Dus hebben we ons dan maar weer als Belg voorgedaan en eruit gegaan.

Buiten gekomen, hebben we nog een half uurtje in het zonnetje liggen genieten van onze vrije dag, zonder werk problemen aan ons hoofd, voor we onze 4km terug wandelden.

Thuis gekomen hebben we niet veel meer gedaan buiten deze leuke ervaring opgeschreven voor mijn blog en vroeg gaan slapen .. uiteraard na een disney klassier!

Druk Doet Werken

Hiervoor laten we onze slaap nog niet ... dat wordt ons op dit moment nog bezorgd door de nodige jeugdklassiekers van de Disney filmcollectie!

Deze week is mijn project zeer goed opgeschoten!

Het programma is voor zo'n 97% af, uiteindelijk kan je altijd wel iets anders beter, eenvoudiger en duidelijker schrijven. Maar zoals het spreekwoord zegt; ‘wat niet kapot is, moet niet vermaakt worden'.

Het ‘student-proof' gedeelte heeft ook de nodige aandacht gekregen en wordt nu voluit in mijn thesis document neergeschreven.

Deze week zal ik kijken voor het veiligheidsrelais hernieuw te bekabelen en een filmpje op te nemen die het volledige project beschrijft!

Mijn thesis heeft al veel lay-out, maar weinig tekst. Het is een waarheid dat de meeste technisch aangelegde mensen, een hekel hebben aan papier werk! Of zoals Jakob zou zeggen; het is een feit, dat de geit schijt, met de benen gespreid!

Hun project, van Steven en Jakob, begint ook serieus vorm te krijgen en mochten de meeste thesis studenten de auditoriums niet nodig hebben voor hun eindwerken te presenteren, dan zou hun systeem hoogst waarschijnlijk al bekabeld kunnen zijn en de elektrische toestellen bedienen.

Hoewel Jakob op dit moment nog het infrarood protocol aan het onderzoeken is van de beamer, zal hun dat ook wel lukken!

Vincent is ook duidelijk volop aan het doorschrijven aan zijn project. Het meeste waar hij mee kan werken is al werkend.

Helaas, zal er een bepaald onderdeel en software pakket te laat komen (te laat besteld), om zijn project ook te doen werken.

De persoon na hem zal dus alle bestaande onderdelen gewoon aan elkaar moeten koppelen, voor het geheel te doen werken.

Helaas, is het zaterdag vandaag en kunnen we dus morgen, niet naar school! Want iedereen zou zich wel weten bezig te houden.

Als ontspanning sta ik ook meer en meer achter de ping-pong tafel! Het is leuk om na zovelen malen dat balletje te moeten oprapen, eens tegen andere te winnen!

Heb ik bevestiging gekregen dat ik volgende week woensdag mag gaan spreken in een ‘upper secondary' school in hämeenlinna over uitwisseling student zijn en wat over belgie gaan praten.

Ik had me hiervoor opgegeven om op deze manier de Finse jeugd te motiveren en het lijkt me wel leuk om, tot nu toe, opgedane ervaring te delen.