Juist ja, vandaag nog eens 8 uur op de bus zitten! Feestje!??

Na een lekker ontbijt rap binnengespeeld te hebben zijn we vertrokken naar de plaats waar de bus ging vertrekken. Helaas zijn er toch altijd mensen die bepaalde zaken vergeten mee te nemen, hierdoor liepen we een klein halfuurtje vertraging op.

Zelf zat ik naast Gen op de bus. Ze was er weer helemaal bovenop gekomen na een goede nachtrust.

Ze heeft wat last van overgewicht maar wist verrassend veel over voeding en hoe gezond te leven. Dit was zeer aangenaam voor mij, omdat ik zelf ook een kleine freak ben als het op eten aankomt. We konden het dus onmiddellijk goed vinden met elkaar!

Onderweg hebben we een kleine bus pauze gehouden om een riviertje te fotograferen die uit de fjorden komt. Dit water kan dus blijkbaar niet vast vriezen.

Na enige foto's te trekken zijn we weer op de bus gesprongen om onze busreis verder te zetten.

Onderweg hebben we beetje verteld over wie we zijn en hoe we in Finland zijn terecht zijn gekomen. Zeer interessant om mensen hun verhaal eens te horen!

Daarnaast hoor ik ook gewoon graag het Britse accent dus luisteren was mij totaal geen moeite.

Op het moment dat we de grens tegen kwamen tussen Finland en Noorwegen hebben we niet moeten stoppen. Er stond namelijk niets van bewaking! Er was zelf een speciaal grensoversteekplaats voorzien voor als je met de sneeuwscooter wilt passeren!

Stel je voor, op reis met de; auto: nee, fiets: nee; trein: nee, vliegtuig: nee .... Sneeuwscooter: JA

Uiteindelijk zijn we toegekomen aan de Noorse Fjorden. Hier stond de Arctische oceaan op ons te wachten met zijn zeer aangename zwem temperatuur waar we ingedoken zijn, voor dat we de sauna zijn gaan trotseren.

De sauna stond helaas een eindje van de zee af, waardoor niet het koude Arctische water nog de sauna ondragelijk was, maar de afstand tussen de twee die bezaaid was met sneeuw en steentjes.

De dames hadden een afzonderlijke kleedruimte en de gasten mochten dit gewoon lekker buiten doen in de sneeuw!

Helaas voor de dames, moesten de jongens door de vrouwelijke kleedkamer de sauna binnen!

Echt veel luxe hadden zij dus ook niet. Eenmaal als we allemaal in de sauna waren, zaten we daar met 35 mensen. 12 gasten, 23 meisjes ... redelijk evenwichtige verdeling volgens ons. ;)

Na de sauna zijn we naar ‘KingsCrabPlace' geweest. Waar we SUPER lekkere Noorse zalm hebben gegeten samen met een stukje van de King Crab. Deze was overheerlijk!

Halverwege de middag hoorde we dat de andere bus in de gracht gereden was! LOL

Dat zijn zo'n dingen waar je wel eens aan denkt, maar tegelijk bij bedenkt dat het nooit met jou zou gebeuren. We waren er dus zeer dicht bij! Iedereen van de andere bus was dus even in shock! Ik geef hun groot gelijk. Ik zal proberen het filmpje te bemachtigen en op mijn blog te zetten.

Achter dit vernomen te hebben zagen we de terugreis niet echt zo heel veel meer zitten. Maar de gedachte aan onze cottage en bedjes was een verwarmende gedachte.

Op de terugweg zat de taak van de gids (volgens hem) er op. Want deze kraakte een fles cognac en begon deze op zijn gemak helemaal leeg te drinken.

Helaas voor ons was dit niet zo aangenaam. Op een bepaald moment kwam een meisje wat uitleg vragen aan de gids, maar deze was zo aangeschoten dat hij het meisje begon lastig te vallen en heeft hij haar gevolgd tot haar plaats op de bus. Totaal onprofessioneel!

Halverwege de busrit hadden we echter wel geen oog meer voor de buschauffeur. Er was namelijk een spektakel aan de hemel verschenen die al onze aandacht trok. Het Noorderlicht.

In begin was het een klein beetje en ging iedereen uit het dak. Op een bepaald moment was er zoveel dat bijna de volledige lucht er mee bezaaid was. Iedereen verloor een stukje van zijn hart op dat moment!

Het enige probleem is dat als je het noorderlicht wilt fotograferen (ISO op 1600 en sluimer tijd rond de 1.6seconden - geleerd van Steven), nam de bus een bubbeltje en trok het op niets.

We wilden dus allemaal zo snel mogelijk van de bus af! Komaan buschauffeur.. GAS GEVEN!!

Hij had ons blijkbaar verstaan en begon echt gevaarlijk te rijden. Gewone auto's voorbijsteken op een 2 vak baan tegen 300km/uur (gevoelssnelheid ;) ).

Na terug veilig aangekomen te zijn in saariselka zijn we onmiddellijk naar de cottage gelopen om vandaaruit zo rap mogelijk onze fototoestellen op te laden.

Terwijl onze batterijtjes van spanning voorzien werden, ontladen we ons zelf van onze eigen spanning van onze busrit met een zalig lekker klaargemaakte spaghetti en een stomende sauna.

Na dat ook onze batterijtjes opgeladen waren vertrokken we naar het toppunt van een kleinere berg waar geen straatverlichting was. Van hieruit konden we het noorderlicht prachtig fotograferen.

Gen werd wel wat hysterisch omdat haar camera het noorderlicht niet wou fotograferen. Gelukkig had Jakob met zijn nieuw geleerde fotograaf skills, van Steven, en geduld van goud Gen alles uitgelegd hoe ze het moest doen.

Om het wat aangenamer te maken, had ik een kratje wijn gekocht die we mee naar de top van de berg hadden gesleurd.

De terug wandeling leek dan ook een heel stuk korter te duren.

Savonds heeft Gen nog wat uitleg gegeven over het opvoeden van kinderen. Geef haar een mogelijkheid om te praten en ze gaat ze zeker niet uit de weg! Positief als je het mij vraagt .. zo zijn er nooit stille momenten!

Uiteindelijk ging iedereen stil en dat was dan ook het einde van de dag!