Riemerts-seikkailu

Busreizen? Mijn Specialiteit!

Technisch gezien zijn we vandaag 3 maart 2012, maar praktisch zijn we nog steeds 2 maart!

Op de bus slapen? Niets voor mij, jammer genoeg want ik had het echt wel kunnen gebruiken na gisteren.

Praten met Steven en Jakob was ook uitgesloten omdat deze van voor in de bus zaten en ik, wegens plaats gebrek, vanachter moest gaan zitten.

Alsof de busreis op zich nog niet erg genoeg was, zat er nog een stinkende Fransman naast mij en een chinees voor mij die om de 5 minuten zijn pak salami open deed!
Het was echt verschrikkelijk!

Gelukkig is een bus verplicht om de zoveel uur eens te stoppen. Hiervan maakte ik dan ook uitdrukkelijk gebruik om mij een frisse neus te gaan halen!

Tijdens een bepaalde stop rond 5u snachts zette de bus ons af voor het ‘restaurant' gebouwtje en ik ging naar binnen naar het toilet. Ik nam mijn tijd omdat het de grote behoefte was.

Op het moment van buiten komen zag ik geen bus meer staan!! Onmiddellijk greep ik naar mijn linker broekzak, waar ik uit gewoonte mijn GSM steek, maar deze had ik niet bij!

De paniek sloeg mij even in de borst bij het gedacht dat ik ergens in de middel of nowhere was zonder GSM, zonder pull, helemaal niets!! (ik had wel nog mijn broek aan)

Op dat moment kwam er een Duitse engel mij gerust stellen met de woorden: De bus is gaan tanken! (in het Engels uiteraard)

Paniek voor niets, en eenmaal op de bus teruggekomen keek de buschauffeur mij wat domweg aan omdat ik serieus aan het hijgen was. Sorry hoor, maar da was toch niet goed voor mijn machine!

Eenmaal veilig op de bus, werd het stilaan steeds klaarder en klaarder. Het werd dus tijd om de huisjes ‘cottages' in te delen.

We (Steven, Jakob en Mezelf) kenden al 2 mensen die mee waren van HAMK, maar van een andere vestiging in Finland.

Dit was namelijk Geneveive en Ele. Gen komt uit de UK en is 35jaar met 2 gezonde tieners, ze is bezig met een diploma in de witte sector. Ele is van Spanje en een levendig studentje die geen feestje uit de weg gaat.

Een kot genootje van Ele en Gen, die we nog niet kende, was Anastasia. Ze is van Rusland en het eerste wat ze aan me vroeg, was als ik getrouwd was! Dat kan gebeuren he als je een metalen ring van €2 euro aan de rechter ringvinger draagt ;)

Op het eerste zicht enorm toffe ‘meisjes' (ook op het laatste gezicht, maar dat wisten we pas op het eind van de reis, dus nu nog niet!) en vrijwillig om de cottage te delen met 3 Belgische jonge kerels!

Helaas moesten we met 8 in een cottage en niet met 6. Dus de zoektocht naar 2 vrijwilligers begon. Tijdens het opstappen op de bus hadden we een Belgische ontmoet, Laurance. Ze is van Antwerpen en bleek zich alleen ingeschreven te hebben voor deze reis.

Blijkbaar had ze voor het opstappen aan de babbel geraakt met een Amerikaanse, Shenda met als bijnaam Schloe. Ze komt uit Ohio.

We waren dus met 8! De ballans: 3 Belgische jongens met 1 Belgische, 1 Russische, 1 United Kingdom(ische), 1 Spaanse en 1 Amerikaanse. Redelijk goed verdeelt nietwaar? ;)

Tijdens onze eerst volgende stop om inkopen te doen, wisten we dus met wie we de cottage deelden. Op deze manier konden we gezellig samen winkelen. Hier ontstonden kleine probleempjes.

Ele was vegetarisch, Ana at niet zo heel veel, Gen wou geen wit brood, ...

We hebben dus besloten om de eerste inkopen in oorspronkelijke groepjes te doen waardoor wij met ons 3 zijn gaan winkelen. Maar in het achterhoofd wetend dat als we iets klaarmaken dat iedereen wel eens zou willen proeven.

Eenmaal terug op de bus vertrokken we richting Santa Claus village. De eerste leuke stop op onze reis.

Toegekomen in Santa Claus village hebben we onze eerste rendieren gezien. Speciaal om eens te zien maar op zich zagen ze er niet echt gelukkig uit. Je kon betalen om een ritje te maken maar daar stopte het dan ook bij.

Daarna op naar de Kerstman! De echte Kerstman! Die waar we zoveel van gehoord hadden in onze jeugd en deze die we nu eindelijk gingen zien ... Had pauze van 14.00 tot 16.00 .. Juist op het moment dat wij dus passeerden! :o Echt niet leuk!!!

Met een leeg gevoel in de maag zijn we dan doorgegaan naar een eethuisje omdat we allemaal razende honger hadden na onze busreis.

Terwijl Jakob 3 broodjes gaan bestellen was bleken we ons naast 3 Belgische meisjes neergezet te hebben! Waaronder 2 West-Vlaamse, die dan ook onmiddellijk via mijn accent wisten dat ik ook van in de beurt was!

Aan het praten geraakt, kwam Jakob terug 1 broodje ???? Het was het laatste .. Het was helaas te laat om nog iets anders te nemen dus zijn Steven en ik dan maar op de bus gekropen met een lege maag. :s (leve peperkoek!!)

Gen was het laatste deel van de reis niet goed geworden en moest even voorover gaan buigen aan de kant. Zelf was ik ook ongemakkelijk geworden door onze Franse vriend. Het was echt niet te doen!!

Het was uiteindelijk 19u toen we toe toekwamen op onze cottages. Jakob had onmiddellijk de sauna aangestoken en daarna zijn we beginnen ons eten klaarmaken. Reuze honger!

Na een lekker kip met curie sausje en rijst zijn we gaan uitpakken en onze bedden gaan opmaken.

Op dat moment zijn Ele en Ana onmiddellijk de sauna ingesprongen, wat niet echt sociaal was, maar we hadden toch veel te veel gegeten om er nu al in te gaan.

Daarna was het onze beurt! Het was de eerste keer dat ik in een sauna ben gegaan. Na 2 minuten was ik al aan het stikken van de warmte! De sauna had namelijk 110°graden.

Om mijn doop helemaal in te wijden zijn we voor afkoeling niet onder de douche gaan staan. Maar in de sneeuw gaan rollen! Koud!! Dan terug in de sauna.

Op dat moment vroeg ik me toch af waarom die Finnen niet gewoon wielrennen hadden genomen als maatschappelijk normaal aangenomen sport!

Wat is er nou zo leuk aan je lichaam te martelen tussen een temperatuurverschil van 130° (-15° => 115°)??
(achteraf was dat blijkbaar gewoon omdat het mijn eerste keer was .. nu ben ik er aan verslaafd! :p )

Achter dat we allemaal wat gesetteld waren hebben we nog wat nagepraat met z'n allen, buiten Gen die vroeg gaan slapen was omdat ze zich nog steeds niet goed voelde.

Ele en Ana wouden nog gaan feesten. We verklaarden hun gek, maar toch zijn ze vertrokken. Toen we alleen bijna gezellig lagen te ronken zijn ze rond 1u terug binnen gekomen. Blijkbaar dachten de meeste zoals ons, het einde van de dag te noemen.

We hebben zalig goed geslapen!

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!