Na serieuze koppen koffie wouden Steven en Jakob rap doorstappen naar school zodat ze zeker niet te laat zouden zijn. Zelf was ik voor dat idee NIET te vinden.

We zouden om 8u beginnen, dus dat is ten eerste al veel te vroeg om rap te stappen en ten tweede het is gewoon VEEL TE VROEG om zo rap te stappen! (genoeg reden dus om zeker niet te rap te stappen ;) )

Ze waren er 3 minuten eerder dan mij en de docent is 15minuten na mij toegekomen! Zo zie je maar.

Toen begonnen we aan het examen, het was ‘redelijk volgens het boekje' gemaakt. Wat inhoud dat het vragen waren die letterlijk uit de cursus kwamen en je dus niet echt zwaar op moest door denken.

De puntenverdeling: ‘10punten = 1', ‘20p = 2' en ‘32+p = 3'. 1,2 en 3 op hoeveel??? Wel op 5.

Dus 2/5 punten stonden op de oefening die we moesten maken en 3/5 punten op het examen.

Het is niet zoals in België dat het hier op 20 staat.

We waren redelijk rap klaar met het examen en we waren redelijk zeker van ons stuk!

Helaas was al dat leren en stress (lol) misschien wat ongezond voor ons want in het terug naar huis keren hadden we alle 3 redelijke hoofd en buikpijn. Examens é!

Voor Steven zat het helemaal niet mee, hij had het er het ergst van, plus moest nog naar het centrum voor zijn buskaart. Nadat hij met handen en voeten aan die madam van de busmaatschappij uitgelegd had dat hij eerst nog een fotootje moest hebben voor op zijn kaartje, zei die madam droog weg .. ‘aaa passiphoto'! Steven zag er de lol op dat moment niet van in!

Terwijl Steven achter zijn kaartje was hebben Jakob en mezelf de valiezen gemaakt om naar lapland te vertrekken. Hoe moet je een valies maken voor 5 dagen? Op de zelfde manier als voor 4 maand! Je neemt gewoon alles mee wat je hebt!

Helaas voor onze les ‘Seeing Finland' moesten we naar de Chillhouse gaan in Tampere. Na enig overleg zijn Vincent en mezelf vroeger vertrokken naar Tampere zodat we dit evenement nog konden meemaken.

Steven en Jakob die ook in Tampere moesten zijn, want daar vertrekt onze bus richting Lapland, gingen achter komen omdat we anders met onze valies op dat evenement gingen moesten staan wachten.

Vincent en ik vertrokken naar het buskotje om zo naar Tampere te gaan. Na 45 minuten te wachten aan het bushokje vroeg ik een voorbij passerende dame als we wel juist stonden. Helaas!

Dit bushokje werd al een jaar niet meer gebruikt. We zijn dus maar verder gegaan naar het volgende op de hoofdbaan. Op de hoofdbaan stonden we te wachten aan een ander bushokje maar nu was de drempel om te vragen als we goed stonden kleiner. Helaas, we stonden weer verkeerd!

Na uiteindelijk op het goede bushokje terecht gekomen te zijn, merkten we dat we de bus juist gemist hadden. Nog maar eens 45minuten wachten!

Normaal rijden de bussen hier in Finland redelijk stipt, tot zelf iets te vroeg. Helaas, deze van ons had 15 minuten vertraging!

Uiteindelijk zijn we weggeraakt uit Valkeakoski richting Tampere!

Aangekomen in Tampere, moesten we nog uitvinden waar we eigenlijk moesten zijn. De drempel was zo klein geworden dat ik al in de bus ben beginnen vragen als mensen de Tampere Hall wisten liggen, waar Chillhouse doorging! Helaas, niemand wist waarover ik het had...

Op straat dan nog maar eens geprobeerd en niet te geloven! Eindelijk iemand die wist wat en waar het was! Dus zijn Vincent en ik afgezakt naar de buitenste ring van Tampere, naar het evenement.

Naarmate dat we dichter kwamen zagen we steeds meer jongere mensen lopen. Het was blijkbaar een soort KETNET dag (ketnet voor ons dan wel) waar jongeren tussen 12 en 18 gratis naar toe mochten.

Dit bracht onmiddellijk de gedachte naar boven bij ons; Waarom sturen ze ons, 20 en 21 (Hogeschool studenten) naar zo een bijeenkomst? Wel .. ik zou het niet weten, maar ik zal het onze docent zeker eens vragen!

Met wat rond te lopen en interviews te nemen van die jongeren zijn Vincent en mezelf terug naar de bussen afgezakt voor Vincent zijn terugrit.

Op dit moment liep ik helemaal alleen rond in Tampere om 21.00 savonds. Wat heb ik gedaan? Het logische natuurlijk, op café!

Om 22.30 waren Steven en Jakob aangekomen in Tampere. De bus moest vertrok normaal om 23.30. Helaas, we kregen een SMS dat de bus een vertraging had van 40 minuten!

Uiteindelijk zijn we op de bus gestapt richting Lapland om 00.20. Dit was dan ook letterlijk het einde van een zeer vermoeiende dag!

We konden ons beginnen opmaken voor een slapeloze busrit!